Gospoda "Pod Jelenią Raciczką"

Popatrzyła na nią nieco zdziwiona. Fakt, było to dosyć dziwnie, ale była pewna, ze jeżeli będzie z kimś, nic złego stać się jej nie może.
- Chętnie.-odparła chłodno i upiła trochę wody ze szklanki. Wstała ze swojego miejsca i kierowała sie ku wyjściu.

Do jego uszu dotarły szczępki jakichś rozmów... Panował tutaj dość głośny gwar. Sokkenai nadal miał zaciśnięte pięści, patrzył na swoją łapę, zaciskając równocześnie szczęki... Ludzie wchodzili i wychodzili... Czy da radę się przyzwyczaić? Czy dostanię tę pracę, w której złożył podanie? Będzie musiał wyglądać jak człowiek... Jak długo więc to zniesie? Zamknął ślepia. Po chwili wstał, zapominając o lasce. Tak.. Był wysoki, ponad dwa metry. Nawet pod łachmanem płaszcza widać było jego muskuły. Czarne, proste włosy wyszły spod kaptura i opadały bezwładnie... Wyglądał by w miarę normalnie, gdyby nie fakt, że nie miał butów... Pazury i futro odznaczały się nieco od podłogi, ale kto by się tam przejmował? Zmierzył wyprostowany ku drzwiom, gdy drogę zastąpiła mu jakaś kobieta (Mea). Niekontrolując siebie warknął na nią, zaciskając mocniej pięść. Nie atakował, musi zachowywać się jak człowiek... Chociaż przez jakiś czas.

Również wstała, a Minea wyraziła swoje oburzenie dziobnięciem Nalii w rękę.
-Spacer po mieście, czy idziemy do lasu?-Zapytała zbliżająca się już do drzwi Meandrie.

Meandria sama nie wiedziała, czy iśc do lasu, który tak bardzo kochała, czy do miasta, gdzie było mnóstwo ludzi, gdzie mogła się poczuć chodź trochę bezpieczniej. *Nie, nie mogę się bać.* Pomyślała
-Do lasu.-powiedziała i rzuciła jeszcze krótkie spojrzenie na lokal, w którym znajdowało się wiele, wiele osób, różnych ras, klas. Otworzyła drzwi gospody i wyszła na zewnątrz czekając na Nalię. -Chyba, ze nie chcesz.- dodała i spojrzała na nią.

-Właściwie jest mi to obojętne-odparła i ruszyła w stronę lasu, a zaraz za nią poleciała jej gołębica.

Elf po chwili odpoczynku wstał. Mogło to urazić barmana, jako ze użył tej karczmy jako przystanek w podróży. Ale co mu tam, odgarnął majestatycznie swą szatę wierzchnią i udał się znowu do drzwi. Wyszedł, tym razem ciszej, niż wtedy gdy wchodził.

<zt>

W końcu gdy kobiety odeszły, ruszył przed siebie, mijając jakiegoś mężczyznę, który zrobił dość efektowne wejście. Laska jego nadal leżała gdzieś na podłodze przy stoliku, ale cóż.. Nie będzie jej potrzebował. Czy będzie się ukrywał? Swoją rasę..?
[zt]

Wszedł powolnym krokiem, ale jako człowiek. Nie miał kaptura na głowie, zaciskając pięści.
Ci ludzie są takimi głupcami! - Mówił do siebie w myślach. Nie nawidził występować pod ludzką postacią. Ale miał ryzykować złapanie? Nie... musiał przeboleć... Usiadł gdzieś w kącie karczmy, nadal nic nie zamawiając. Bo cóż by mógł? Już się najadł...

Abara szybko dotarła do drzwi gospody. Wskazówki okazały się dobre. Zdecydowanym ruchem pchnęła drzwi i objęła wzrokiem ciemnawe wnętrze. Rzuciło jej się w oczy, że były tu różne rasy istot. Ale na razie jej to nie obchodziło. Musiała się czegoś napić. Spojrzała na menu:
- Białe wino poproszę- rzekła i po otrzymaniu napoju wypiła go jednym haustem. Nie przepadała za alkloholem, ale teraz potrzebowała czegoś na wzmocnienie. Zamówiła jeszcze herbatę, zapłaciła za wszystko i zaczęła uważniej przygladać się gościom.
Nie zauważyła, aby wśród nich był jakiś człowiek. To znaczy był tu ktoś, kto niby wyglądał na człowieka, ale ona jako czarodziejka czuła, że nie jest to człowiek, ale ktoś zamieniony w człowieka. Nie zamierzała się jednak w to zagłębiać - ktokolwiek to jest, pewnie miał powody, by przybrać ludzką postać. To nie jej sprawa. Dopiła herbatę i zaczęła się zastanawiać, gdzie by teraz pójść. *Pewnie trzeba znaleźć jakąś pracę - węstchnęła w duchu.- Złota na długo już nie starczy...*Zapytała więc przechodzacą kelnerkę czy jest tu gdzieś jakieś biuro pracy. Po otrzymaniu twierdzącej odpowiedzi i wskaózwek, jak tam dotrzeć, podziękowała i opuściła karczmę.

Zerwał nagle głowę ze stolika. Zasnął..? Kiedy..? Rozejrzał się niepewnie po osobach przebywających tutaj, które spojrzały na niego dziwnie. Przetarł dłońmi oczy, po czym wstał. Przeciągnął się i skierował się ku wyjściu karczmy. Wychodząc spojrzał na swoje dłonie i stopy.. Jakoś dziwnie zabrudzone wyglądały.. czy można było je czyścić tak jak futro? - zastanawiał się w duchu. Z podobnymi myślami wyszedł.

Erine weszła do gospody. Nawet się nie rozglądała, czy ktoś tam jest. Przekroczyła już wszelkie granice zmęczenia.
Podeszła szybko do zarządcy gospody i rzekła:
- Proszę pokój na jedną noc.
Zarządca poznając, że nie to zwykła kobieta (może nawet podejrzewał, iż jest czarodziejką), szybko zaprowadził ją do małego ale nejlepszego pokoju w gospodzie. Był niewielki, to prawda, ale czysty i było w nim to, co w tej chwili dla Erine było najważniejsze- łóżko!
- Dziękuję- odparła na pytanie zarządcy, czy nie chciałaby czegoś zjeść. - Może rano.Teraz jestem zbyt zmęczona. Rasno też ureguluję rachunek.
Zarządca ukłonił się i wyszedł a Erine, nie rozbierając sią ani nie myjąc, zdjęła tylko buty, padła na łóżko i natchmiast zasnęła kamiennym snem.

Rilla zawitała do gospody, zostawiając konia przed wejściem. Nieługo wrócę! - zapewniła głaszcząc go po łopatce i zniknęła za drzwiami.
Omiotła wzrokiem gospodę, znalazła wolny jednoosobowy stolik i zamówiła kotleta schabowego oraz barszczyk z uszkami. Po chwili na blacie przed nią pojawiły się dwa parujące talerze ze smakowicie wyglądającą zawartością. Zaczęła od zupy, potem zjadła drugie danie. Trochę jej się spieszyło, więc zostawiła na blacie 15 dukatów - *Dukat napiwku.* - pomyślała, wstała i już jej nie było.